วันพฤหัสบดีที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2562

เราเกิดมาเพื่อการนี้


เราเกิดมาเพื่อการนี้



การปฏิบัติธรรมเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกายเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ต้องจับหลักให้ได้ว่า เราเกิดมาเพื่อการนี้ ตราบใดเรายังไม่เจอพระรัตนตรัยในตัว เราจะไม่มีวันรู้จักความสุขที่แท้จริง เราจะไม่มีวันอบอุ่น และมีความรู้สึกว่าไม่ปลอดภัยในชีวิตเราจะมีแต่ความสะดุ้งกลัวต่อมรณภัยและภัยทั้งปวงอยู่ตลอดเวลา แต่เราจะหมดความรู้สึกอย่างนี้ แปรมาเป็นความสุขที่ไม่มีขอบเขต มีความปลอดภัยและอบอุ่นในชีวิต ต่อเมื่อเราปฏิบัติธรรมจนกระทั่งเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งมีอยู่แล้วในตัวของเราด้วยวิธีการง่าย ๆ แค่หลับตาเบา ๆ ทำตัวให้สบาย ทำใจให้สงบ ง่วงก็ปล่อยให้หลับ เมื่อยก็ขยับฟุ้งก็ลืมตา แล้วก็ว่ากันใหม่ ทำความเพียรเรื่อย ไป ด้วยสูตรสำเร็จ คือ “หยุดเป็นตัว สำเร็จ” ใจหยุดนี่แหละเป็นตัวสำเร็จ หยุด ใจได้...ก็เข้าถึงได้

๒๒ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๗
จากหนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ 2
cr. http://kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=17989





https://www.youtube.com/watch?v=guO1Om1gf2Q

วันเสาร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2562

กลอนตะวันธรรม




จงเป็นมิตรกับความคิดทุกๆ อย่าง
คิดดีบ้างเกือบดีบ้างช่างหัวมัน
แล้วเลือกสรรความคิดดีใส่ใจเรา
เดี๋ยวเข้าเป้าเข้ากลางสว่างเล้ย
ตะวันธรรม


Cr. เว็บ # กัลยาณมิตร   http://kalyanamitra.org/th/article_detail.php?i=17900

วันจันทร์ที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2562

คำภาวนา “สัมมาอะระหัง”


คำภาวนา “สัมมาอะระหัง”
สัมมา ย่อมาจาก มรรคมีองค์ ๘ ตั้งแต่ สัมมาทิฐิ สัมมาสังกัปปะ
สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ คือ มีความเห็นถูก คิดถูก พูดถูก ทำถูก ประกอบสัมมาอาชีวะถูก ทำความเพียรถูก ตั้งสติถูก สมาธิถูก
อะระหัง แปลว่า ห่างไกลจากกิเลส หมายถึง เมื่อเราปฏิบัติตามมรรคมีองค์ ๘ ซึ่งเป็นเส้นทางไปสู่ความเป็นพระอริยเจ้า มีข้อวัตร
ปฏิบัติเรียงไปตามลำดับ ๘ ข้อ ตั้งแต่ เห็นถูก คิดถูก พูดถูก ทำถูก
ประกอบสัมมาอาชีวะถูก  ทำความเพียรถูก ตั้งสติถูก คือเอาใจเชื่อมโยง
กับกระแสแห่งความบริสุทธิ์ภายในถูก กระทั่งเกิดสัมมาสมาธิ
เพราะฉะนั้น สัมมาอะระหัง คือ คิดพูดทำทุกสิ่งให้ถูกต้อง
ตามมรรคมีองค์ ๘ แล้วเราจะห่างไกลจากกิเลส ห่างไกลจาก
ความทุกข์ทรมานของชีวิต จะบริสุทธิ์หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะได้
เหมือนปลาหลุดจากข้องที่ขัง ไม่ต้องกลับมาสู่ข้องนั้นอีก เหมือนลูกไก่หลุดพ้นจากกระเปาะไข่ออกมาเป็นตัวของตัวเองอย่างสมบูรณ์ เราก็จะหลุดพ้นจากภพ ๓ ไปสู่ความอิสระ เป็นอยู่ได้ด้วยตัวของตัวเอง
ไม่ต้องพึ่งพิงพึ่งพาสิ่งใด บริสุทธิ์ บริบูรณ์ มีความสุขตลอดเวลา เป็นบรมสุข สุขอย่างยิ่ง เหมือนดวงอาทิตย์ที่มีแสงสว่างด้วยตัวของตัวเอง มีพลังอยู่ในตัวเอง
๒๒ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๑
จากหนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่